ហ្វូណាន ឬ នគរភ្នំ
សម័យហ្វូណានគឺជាសម័យដំបូងនៃប្រវត្តិសាស្រ្តនៃប្រទេសខ្មែរ
ដែលអ្នកប្រវត្តិវិទូទូទៅរាប់ចាប់ពីប្រហែលត្រឹមឆ្នាំ ៥២ នៃគ.ស រហូតដល់ឆ្នាំ ៥៥០ នៃគ.ស ។
ហើយប្រភពឯកសារដែលធ្វើឱ្យយើងដឹងពីសម័យនេះគឺបានមកពីប្រភពឯកសាររបស់ចិន ។
គឺតាមកំណត់ហេតុរបស់បេសកទូតចិនពីររូបគឺ កាំង ថៃ និង ជូ យិង
ដែលបានមកកម្ពុជានៅសតវត្សរ៍ទី៣ ប្រហែលឆ្នាំ ២៣០ ។
១ ទីតាំងហ្វូណាន
តាមរយ:កំណត់ហេតុរបស់បេសកទូតចិនបាននិយាយអំពីទីតាំងរបស់ហ្វូណាន ថា
ហ្វូណានមានចំងាយ ៣០០០លី ខាងលិច លីនយី (១២០០គ.ម) ហើយទឹកដីហ្វូណាន
លាតសន្ធិងតាមឆ្នេរសមុទ្រពីលិចទៅកើតមានចម្ងាយប្រហែល ៣០០០លី ។ ហើយថែមទាំងបានបន្ថែមទៀតថាហ្វូណានមានទន្លេធំមួយ
ហូរពីបស្ចឹម ឬភាគពាយ័ព្យចាក់ទៅ សមុទ្រ ។
ទន្លេនេះទំនងជាចិនចង់និយាយអំពីទន្លេមេគង្គនេះឯង ។
ចំណែកតំបន់ធំមួយទៀតនៅខាងលិចហ្វូណាន ចិនហៅថា ទុន-ស៊ុន ដែលក្រោយមកក្លាយប្រទេស មន ដែលមានទីក្រុង
ឬរាជធានីប្រាំ ។
២ រាជធានី
តាមរបាយការណ៍របស់ចិនសរេសរក្នុងរាជវង្ស ថាំង ( ៦១៨-៩០៦)
ពួកគេបាននិយាយថា រាជធានីនៃសម័យហ្វូណានមានឈ្មោះថា ទិក មុក ។ហើយមានចម្ងាយ
៥០០លី ( ២០០ គ.ម) ពីសមុទ្រ ។ យើងនិងលើកទស្សន:ពីរផ្ទុយគ្នាមកសិក្សាពីបញ្ហានេះ ៖
១ ហ្សក សឺដេស
លោកបានគិតថាទីក្រុងនោះគឺស្ថិតនៅបាភ្នំ
ខេត្តព្រៃវែង ។ លោកសឺដេសបានយក ពាក្យ ទិក មុក មកធ្វើការបន្លាយតាមភាសាវិទ្យា
ថាទិក មុក - ទល្មាក់ -ទាក់ - អ្នកទាក់ ។
ពាក្យអ្នកទាក់នេះហើយដែលលោកគិតថាជាទីក្រុងអ្នកទាក់ដំរី ។
ព្រោះល្បែងរបស់ស្តេចនៅសម័យនោះគឺការទាក់ដំរី ។
ហើយត្រូវនិង ស្ថាននាមអនុស្សាវរីយ៍មួយចំនួនទាក់ទងនិងឈ្មោះទីតាំង ដូចជា
ព្រៃដំរី ក្បាលដំរី ដំរីស្អុយ និងរោងដំរី នៅតំបន់បាភ្នំនោះ ។ ចំណែកសិលាចារឹកនៅវត្តចក្រែត
ស.វទី
១០ ដែលតាំងនៅជើងភ្នំបាភ្នំ បានពណ៌នាពីការប្រតិស្ថាន ព្រះសិវលិង្គឈ្មោះ “
វ្យាធបុរេស្វរ:”
លើភ្នំមួយដូច្នេះគាត់សន្មត់ថារាជធានីហ្វូណាន
នៅបាភ្នំខេត្តព្រៃវែង ។
២
ការសិក្សាថ្មី ឆ្នាំ១៩៩៦
ការសិក្សាថ្មីនេះហាក់បានបង្ហាញថាអង្គរបុរីគឺជារាជធានីនែសម័យហ្វូណាន
។ ការសិក្សាលើទីតាំងកំណាយពីរ មួយនៅបាភ្នំ និង អង្គបុរី (ខេត្តតាកែវ) ។ ចាប់ពីឆ្នាំ
១៩៩៦ មក ការសិក្សាខាងបុរាណវិទ្យាបានចាប់ផ្តើមធ្វើទៅលើទីតាំងពីរគឺ មួយនៅបាភ្នំ និង
អង្គរបុរី ។ រូបភាពថតពីលើអាកាសបានបញ្ជាក់ថានៅបាភ្នំគ្មានស្លាកស្នាមអ្វីដែលបញ្ជាក់ថាជាទីក្រុងសម័យបុរាណទេ
។ ចំណែកនៅអង្គរបុរីមានស្លាកស្នាមអំពីទីក្រុងដែលមានចំណាស់តាំងពីមុន គ.ស យ៉ាងហោចណាស់ដល់ស.វទី ៧ ។
យើងវិភាគលើចំណុចបីដែលយើងអាចសន្មត់ថាអង្គរបុរីជាទីក្រុងសម័យហ្វូណាន
ទីមួយ ប្រសិនគេធ្វើការពិចារណាឡើងវិញអត្ថន័យសិលាចារឹកវត្តចក្រែតឃើញថាភ្នំដែលគេតាំងអាទិទេព
វ្យាធបុរេស្វរ:
អាចត្រូវនិងភ្នំ សប្បនិមិត្តឈ្មោះ បាទេព ឬ ភ្នំដារនៅអង្គរបុរីបានដែរ ។ ទីពីរ
ចំណែកសិលាចារឹកបន្ទាយប្រាវ K. ២២២ នាសតវត្សរ៍ទី ១១ បានពណ៌នាអំពី
មន្ត្រីម្នាក់នៅស្រុកវ្រៃក្របាសនៃវ្យាធបុរ: គឺ លោញវ្រៃក្របាសវ្យាធបុរ: បានន័យថាលោញនៃស្រុកព្រៃក្របាសក្នុងដែនដី វ្យាធបុរ: ។ ទីបី នៅសតវត្សរ៍ទី ១៧
មានពត៌មានមួយបញ្ជាក់ទាក់ទងទៅនិងតំបន់អង្គរបុរីនេះដែរថា ព្រៃក្របាសនគរាធិបតី គឺព្រៃក្របាសនៃរាជធានីធំជាងគេ ។
Reference:
1 វង់ សុធារ៉ា និង ណុប សុខា.ប្រវត្តិសាស្រ្តខ្មែរ.២០១២
២ ត្រឹង ងា.ប្រវត្តិសាស្រ្តខ្មែរ.១៩៧៣
No comments:
Post a Comment